Κάποια πράγματα αλλάζουν
2 Feb 2017, 12:54 p.m. kifinescom
Φεβρουάριος πλέον και η ομάδα βρίσκεται πάνω κάτω στα ίδια επίπεδα με την αρχή της σεζόν. Τα ίδια κενά στην άμυνα και οι μετριότατες, μέχρι εξοργιστικές, εμφανίσεις συνεχίζουν, με μικρές εκλάμψεις ποδοσφαίρου συχνά πυκνά. Όμως κάτι αλλάζει στην ΟΜΟΝΟΙΑ...
Ακόμα και με την ενίσχυση στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο, κανείς δε μπορεί να γνωρίζει που θα καταλήξει αυτή η χρονιά για την ΟΜΟΝΟΙΑ. Για να είμαστε ειλικρινείς όμως, στο παρόν στάδιο μάλλον είναι δευτερεύον τη δεδομένη χρονική περίοδο αν θα έχει ένα κύπελλο παραπάνω. Αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο αυτή τη στιγμή τον οπαδό της ΟΜΟΝΟΙΑ είναι το αν η ομάδα χτίζει τις απαιτούμενες βάσεις για το μέλλον και αν το μέλλον της φαντάζει ελπιδοφόρο.
Η αίσθηση του γράφων όμως, είναι ότι κάποια πράγματα άλλαξαν.
Αδιαμφισβήτητα η υιοθέτηση του θεσμού του τεχνικού διευθυντή έχει επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό τη λειτουργία, τουλάχιστον του ποδοσφαιρικού τμήματος. Μόνο ρόδινα δεν είναι βεβαίως τα πράγματα που όμως δεν θα μπορούσαν να αλλάξουν από την μια μέρα στην άλλη. Είναι όμως δεδομένο ότι γίνονται βήματα μπροστά.
Είναι ένα δεδομένο ότι ο μεταγραφικός σχεδιασμός της ομάδας τέθηκε υπό την αμφισβήτηση του κόσμου όμως ταυτόχρονα βλέπουμε ότι γίνονται κινήσεις επένδυσης στο μέλλον της ομάδας, με ποδοσφαιριστές που θα μπορέσουν να έχουν πολύχρονη προσφορά στον σύλλογο (Τουρέ, Κατελάρης, Φιλιώτης). Ταυτόχρονα, στην τελευταία μεταγραφική περίοδο η ΟΜΟΝΟΙΑ κατάφερε να κάνει αποδεσμεύσεις χωρίς να πληρώσει για αυτές, αφού οι ποδοσφαιριστές που αποχώρησαν βρήκαν ομάδες.
H στάση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ δε στο θέμα Σιέρινταν δείχνει ότι δεν "ξεπουλάει" αφού θα μπορούσε πολύ εύκολα να δώσει για 200 χιλιάδες τον Ιρλανδό στους Πολωνούς, επικαλούμενη το οικονομικό πρόβλημα της. Αντί τον "πρωταθλητισμό του χρέους" λοιπόν, για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια η ΟΜΟΝΟΙΑ επέλεξε το να διατηρήσει ένα από τους MVP της και να προσπαθήσει να τον κρατήσει στην ομάδα. Αν δεν το καταφέρει, μιας και το οικονομικό δέλεαρ για τον ποδοσφαιριστή είναι μεγάλο, τουλάχιστον δεν έχει αποδυναμωθεί η ομάδα στην προσπάθεια της να πετύχει τους ελάχιστους για φέτος στόχους που έχει.
Το θέμα του προπονητή είναι από μόνο του ένα κεφάλαιο και κανονικά χρίζει ξεχωριστής συζήτησης. Το αν ο Τζον Κάρβερ επιτυχάνει τα καλύτερα πιθανά αποτελέσματα βάσει των επιλογών που διαθέτει, είναι μια συζήτηση υποκειμενική και εναπόκειται στον καθένα να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα για τον βαθμολογικό απολογισμό της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Αυτό όμως που αντικειμενικά είναι διαφορετικό στην περίπτωση του Κάρβερ είναι η διάθεση της Διοίκησης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ να κριθεί επί του συνόλου της δουλειάς του στο τέλος της χρονιάς και να μην γίνουν τα ίδια λάθη που γίνονται διαχρονικά στην ομάδα, με τις συχνές αλλαγές προπονητών στο μέσο της αγωνιστικής περιόδου.
Ένα άλλο κεφάλαιο είναι η αλλαγή στάσης του διοικητικού συμβουλίου που επιχειρεί να έχει πιο στενή επαφή με τον κόσμο και να γεφυρώσει χάσματα του πολύ πρόσφατου παρελθόντος. Ακόμα κι' αυτά τα "μικρά" παίζουν το ρόλο τους, ειδικά στη ψυχολογία του κόσμου και καλό θα ήταν να συνεχιστούν. Όπως γίνεται κριτική, έτσι πρέπει να υπάρχει και επιβράβευση, έστω και για την προσπάθεια.
Φέτος μπορεί η ΟΜΟΝΟΙΑ να μην πρωταγωνιστήσει ουσιαστικά. Με μεθοδική δουλειά όμως μπορεί να το κάνει του χρόνου και σε μια πιο υγιής βάση να μπορέσει αυτή η πρωταγωνιστική πορεία να έχει συνέχεια και διάρκεια. Στην διαδικασία να λειτουργεί με επαγγελματισμό το σωματείο πρέπει να έχει τη στήριξή μας. Κάτι φαίνεται να έχει αλλάξει και αυτό είναι για καλό.